Eysteinn Þór Kristinsson

10.5.2008 | 23:47

Orð dagsins - Japan ここに私は来る

„Ðis is ðe jappanííís embassy“ sagði mjóróma kvenrödd í gemsanum mínum um daginn. Ég horfði undarlegum augum á símann. „Hvað er nú þetta“. Þögnin var að verða vandræðaleg og röddin hinu megin ætlaði greinilega að fara að segja. Þá rann upp fyrir mér ljós! “ Aaaaa. The Japanese Embassy“. „Yes“, var svarað hinum megin á línunni. „My name is Takaámóti“. „I´m calling you about the school study program in Japan“. Aftur varð ég hljóður í smá stund, Takaámóti það getur enginn heitið því nafni. En okkur tókst þó að halda samtalinu áfram, á ensku. „Geturðu komið í viðtal á morgun“. Ég útskýrði fyrir stúlkunni ( já Takaámóti er stúlka ) að ég ætti heima hinum megin á landinu. Þegar hún hafði spurt um fjarlægð og ég svarað „um 800 km“. „Hvað ertu þá lengi að keyra“?!! Woundering

En hvaða símtal er þetta og af hverju er ég að blaðra um það hér.Forsaga símtalsins er sú að nýlega auglýstu japönsk stjórnvöld þrjá styrki til námsheimsókna til Japans þar sem markmiðið er að kynnast menntakerfi, menningu og þjóðfélagsmálum. Styrkirnir eru ætlaðir framhaldsskólakennurum og kennurum í 8. - 10. bekk grunnskólans. Heimsóknin mun standa í 14 daga og er gert ráð fyrir rúmlega 200 þátttakendum frá tæplega 60 löndum. Jæja ég sótti um – flaug til Reykjavíkur 09:30 - fór í viðtal í japanska sendiráðið klukkan 12:00, viðtalið tók um 25 mínútur þar sem sendiherrann, Takaámóti og önnur kona tóku við mig viðtal – tók svo 16:00 vélina heim aftur – kíkti í tölvupóstinn um kvöldið og.................... Japan ここに私は来る eða bara Japan hér kem ég! Þá er bara að hefja japönsku tímana: Halló – Konnichiwa. ichi – ni – san – shi – go eða 1 – 2- 3 - 4 – 5 By the way, stúlkan heitir reyndar ekki Takámóti, sá í tölvupóstinum að nafnið er Tamoko Smile